از یاد ها رفته

کاش می‌شد به هیچ‌چیز فکر نکرد، فکر کردن آدم را نگران می‌کند.

کاش می‌شد کسی را دوست نداشت، دوست داشتن آدم را ضعیف می‌کند.

کاش می‌شد دلتنگ کسی نبود، دلتنگی حواس آدم را پرت می‌کند.

کاش می‌شد به هیچ‌چیز و هیچ‌کس فکر نکرد، درها را بست، پرده‌ها را کشید، چراغ‌ها را خاموش کرد و در سکوتی محض و در یک خلأ ادراکی عمیق، آرامشی بدون واسطه را در آغوش کشید.

کاش می‌شد به مثابه‌ی اصحاب کهف خوابید و تا قرن‌ها بیدار نشد.

دلمان خوابی عمیق می‌خواهد این‌روزها.

• نرگس صرافیان طوفان